Jesteś zły, bo praca cię męczy, bo dzieci dają w kość, a rachunki wciąż rosną. Irytują cię korki na ulicy, kolejki do kas i wiecznie niezadowolone urzędniczki. W końcu dochodzisz do wniosku, ale masz... ciężkie życie. Ale czy aby na pewno? Po lekturze tej książki dojdziesz do wniosku... że spotkało cię wielkie szczęście!

Tytuł: Oblubienica morza

Autor: Michelle Cohen Corasanti, Jamal Kanj

Wydawnictwo: SQN

Świat małej Sary rozpadł się na drobny mak. Wczoraj była córką poważanego przedsiębiorcy, dziś razem z ojcem ucieka z kraju, by skryć się w obozie dla uchodźców. Sara jeszcze do końca wszystkiego nie rozumie, ale szybko i brutalnie przekonuje się, że bycie żydówką przysparza jej więcej wrogów, niż przyjaciół. A jednak próbuje w tym brutalnym świecie znaleźć dla siebie miejsce. W podobnej sytuacji jest Ameer, mieszkaniec obozu dla uchodźców w Libii. Czy jego bystry umysł wystarczy, by wyciągnąć rodzinę z piekła? A gdzieś pośrodku tego wszystkiego błąka się Rebeka, której ludzka krzywda i niesprawiedliwość nie pozwalają na wiedzenie wygodnego życia. Jednak czy jedna dziewczyna jest w stanie cokolwiek zmienić?

Temat uchodźców dość niedawno był bardzo medialną kwestią. Wszystko, co obce budzi strach, a zagrożenia nigdy nie da się w pełni uniknąć. „Oblubienica morza” to książka, która w jakiś sposób wpisuje się w ten dialog, zabierając głos w sposób niezwykle emocjonalny. Autorki nie odnoszą się do bieżących wydarzeń. Historia, którą opisują dzieje się w przeszłości, jednak problemy w niej poruszone pozostają niestety bardzo aktualne. I mówiąc przeszłość, wcale nie mam na myśli zamierzchłych czasów, ale wydarzenia minionej epoki. Fabuła prowadzona jest dwutorowo w latach 30 i 90. Zwłaszcza ten drugi okres, to sytuacja bardzo świeża i wciąż niezwykle bolesna.

Emocje, przede wszystkim emocje oraz bardzo trudne refleksje. Powieść bardzo mocno „uderza” w kwestie człowieczeństwa, niezwykle wyraźnie i w sposób niepozostawiający złudzeń prezentuje sytuacje uchodźców. Czy w powieści pojawiają się w związku z tym dylematy moralne? Tylko w niewielkim zakresie. W większości sytuacji podział na dobro i złe jest skrajne oczywisty, a zachowanie wybierane przez chwilowych zwycięzców oburza i szokuje.

Wspomniałam już, że powieść dzieje się równolegle w dwóch odstępach czasowych. Ten zabieg jest nie tylko świetnym sposobem na utrzymanie uwagi czytelnika, ale też realnie wpływa na rozwój fabuły. Po pierwsze, pozwala nam spojrzeć na konflikt palestyńsko-izraelski w sposób szerszy. Po drugie, owocuje niezwykle kontrowersyjną przemianą społeczno-polityczną, w której naród ciemiężonych płynnie przechodzi w rolę oprawcy. Po trzecie i ostatnie, doprowadza do wielu zwrotów akcji.

Niesamowitym wątkiem, chociaż drugoplanowym, jest też kwestia propagandy, która zawsze towarzyszy bestialstwu na taką skalę. Uważny czytelnik może wyłapać wiele elementów wykorzystywanych do sterowania społeczeństwem, sporo nieścisłości i kłamstw wielokrotnie powtarzanych na arenie politycznej. I krew w żyłach mrozi myśl, że chociaż sama historia jest fikcyjna, to wydarzenia w niej opisane miały (i mają) miejsce.

Fabuła opowiedziana w książce na zmianę szokuje i wzrusza. Bo obok całego okrucieństwa dzieje się też wiele dobrego. Miłość, przyjaźń, rodzina. Bohaterowie stają przed trudnymi wyborami, chociaż cel, który im przyświeca, jest prosty, chcą być szczęśliwi. I dlatego jest to powieść bardzo uniwersalna i wciąż aktualna. Z jednej strony otwiera nasze serca na ból i cierpienie, które wcale nie są przeszłości, z drugiej daje nadzieję, że w każdym społeczeństwie znajdzie się miejsce na dobro i zwykłe człowieczeństwo.

Nie sposób też odmówić lekkiego pióra, świetnie skonstruowanej opowieści z licznymi zwrotami akcji i wiarygodnej kreacji bohaterów. Wszystko to sprawia, że „Oblubienicę morza” dosłownie czyta się jednym tchem. I chociaż jest to powieść niełatwa, czasami wręcz szokująca, zdecydowanie warto po nią sięgnąć!