Dzisiaj zapraszam Was do Poznania. Tam na dworcu czeka na nas Emilia. W dłoniach dzierży bilet do Warszawy, bo koniecznie musi uciec ze swojego rodzinnego miasta.

Tytuł: Otchłań sumienia

Autor: Sabina Ogrodnik

Wydawnictwo: Novae Res

Przed kim ucieka? Jakim cudem wpakowała się w tak poważne kłopoty? No i jak to wszystko się skończy i kto z tej afery ujdzie cało, a kto nie? To pytania, które będą Wam towarzyszyły od pierwszych stron książki. Pod warunkiem, że tak szybko złapiecie oddech, bo dzieje się naprawdę wiele, a wydarzenia następują po sobie z szybkością ogromnego tsunami.

Muszę Wam się przyznać, że na początku trochę się tej książki przestraszyłam. Przecież już trochę mnie znacie i wiecie, że uwielbiam się rozkoszować swoim ulubionym „tłem okołofabularnym”, a tu dostałam ucieczki, pościgi, strzelaniny, porachunki gangsterskie i niesamowite zwroty akcji. O Jezuniu! – pomyślałam – przecież oni się tam wszyscy się powybijają, a mnie wezmą jako jeńca. Na szczęście okazało się, że nie jest tak źle. Pośród tych pędzących na łeb na szyję wydarzeń powoli będziemy się wczytywać w historię życia Emilii i Michała. Historie wstrząsające i wzruszające trzeba dodać, czasami zapierające dech w piersiach. Dowiemy się, jaką drogę przeszli, zanim znaleźli się w tarapatach, w które i nas wciągnęli. I od razu uprzedzam, nie była to droga usłana różami, ale za to niezwykle ciekawa.

Wielkie brawa dla autorki za stworzenie tak ciekawych bohaterów. Emilia to niezwykle odważna dziewczyna. Czasami szybciej działa niż myśli, ale dzięki temu mamy wrażenie, że obce jest jej uczucie strachu. Jest również osobą pełną sprzeczności, bo kiedy poznamy jej wcześniejsze losy, będziemy nie raz się zastanawiać, jakim cudem nie znalazła w sobie, tej odwagi, którą dzisiaj nas zadziwia. Jednak będziemy jej kibicować od początku do końca z zapartym tchem.

Z kolei Michał powinien nam się jawić jako czarny bohater, od którego najalpiej się trzymać z daleka. Nic z tego. Ten przywódca poznańskiego gangu to człowiek, którego nie da się nie lubić. Tak, bez chwili wahania potrafi wydać wyrok śmierci na osobę, która postąpiła nie po jego myśli, ale uwierzcie mi, kiedy poznacie historię jego życia, będziecie w stanie wiele mu wybaczyć. I polubicie go równie mocno, jak Emilię.

Autorce wielkie brawa należą się nie tylko za skonstruowanie niezapomnianych bohaterów, ale również za całą fabułę, za niespodziewane zwroty akcji i zakończenie wbijające w fotel. Niektóre rozwiązania zaskoczyły mnie totalnie i naprawdę w życiu bym nie pomyślała, że autorka pójdzie w tę stronę, a zakończenie? No cóż, namieszała pani Sabina, oj namieszała.

Uprzedzam uczciwie, że pewne sceny swoją grozą zmrozić mogą Wam krew w żyłach. Nie epatują one może szczególnym okrucieństwem, ale porachunki gangsterskie rządzą się jednak swoimi prawami, a zwykły czytelnik nie zawsze jest przyzwyczajony to tak bezdusznego wydawania wyroków śmierci lub znęcania się nad wydawałoby się Bogu ducha winnymi ludźmi. Ja bynajmniej nie byłam, lecz nie przeszkodziło mi to w pozytywnym odbiorze tej książki.

Otchłań sumienia to bardzo dobra sensacyjna powieść, którą czyta się jednym tchem, ale długo się jej nie zapomina. Polecam ją serdecznie, bo gwarantuję dobrą, intrygującą rozrywkę na niestety nadchodzące jesienne wieczory. A podróż do świata Emilii i uczestnictw w tych niebezpiecznych przygodach pozwoli Wam zapomnieć o jesiennych szarugach. Miłej lektury!

Dorota Skrzypczak