Nie lubisz oklepanych historii świątecznych? Dosyć już masz słodkich opowieści o przebaczeniu i prezentach? W takim razie mam dla ciebie coś idealnego! Prawdziwą świąteczną petardę!

Tytuł: Dynia i jemioła

Autor: Aneta Jadowska

Wydawnictwo: SQN  

Listopad i grudzień to szalone miesiące. Najpierw Halloween, potem święta. Te dni mają swój czar i to w dosłownym tego słowa znaczeniu. Aneta Jadowska po raz kolejny zabiera nas do niezwykle magicznego, ale też równie niebezpiecznego miejsca. Oj będzie się działo!

„Dynia i jemioła” to zbiór opowiadań, których akcja rozgrywa się we wspomnianym wcześniej okresie. To jest klucz, który je łączy, tak samo, jak uniwersum. Poza tymi dwoma elementami panuje pełna dowolność. Teksty opowiadają losy różnych osób, co więcej, niekoniecznie w porządku chronologicznym. Autorka też niewiele tłumaczy z realiów świata, którego każdy element tylko czeka, żeby kogoś zamordować. Właśnie dlatego zdecydowanie lepiej być już po lekturze trylogii Nikity. Wtedy wszystkie opowiadania nabiorą drugiego dna i będą świetnie uzupełniać znaną już historię.

Na zdecydowany plus należy zaliczyć opowieść o poznaniu hakerki. Tego mi we wcześniejszych tomach brakowała i z dużym zainteresowaniem śledziłam początek tej dziwnej znajomości. Tak więc, jak już wspomniałam, każdy miłośnik Nikity znajdzie tu wiele smaczków!

Poza tym opowiadania to Jadowska w najlepszym wydaniu! Dynamiczna akcja miesza się z sarkastycznym poczuciem humoru, a w książce łatwiej spotkać smoka, niż nudę! Naprawdę dużo się dzieje, a zwroty akcji następują po sobie niczym w najlepszym thrillerze. I mogłoby się wydawać, że autorka we wcześniejszych książkach zafundowała już swoim bohaterom tyle przeżyć, że nie da się więcej. I to błędne założenie! Aneta Jadowska po raz kolejny prześcignęła samą siebie dostarczając nam teksty spójne, wciągające i... klimatyczne!

Tak, tym razem bardzo ważnym elementem jest również atmosfera. Opowiadania rozgrywają się w okresie pomiędzy Halloween a świętami. Nie jest tylko ozdobnikiem w powieści, ale odrywa kluczowe znaczenie dla fabuły. Poza tym potrafi zmiękczyć serce nawet tak silnej babeczce, jak Nikita. I to samo w sobie jest już ciekawostką.

Fajne jest również to, że poznajemy losy innych osób niż tylko Nikity i Dory. Moje serce zdecydowanie skradła pewna wiedźma, która swoją akcję ratunkową przeprowadziła podczas... rodzinnego spotkania. Jeśli uważasz, że u ciebie czasem odbywa się zlot czarownic, koniecznie przeczytaj o tej ekipie!

Boska jest również okładka. Piękna grafika, bardzo pasująca do treści i solidne wykonanie. Całość dopełniają ilustracje w środku. Są charakterystyczne i dobrze oddające klimat powieści. Tak mogliby wydawać wszystkie książki!

Niezmiennie świetna jest też narracja, pierwszoosobowa, sarkastyczna i zdystansowana. Nie raz śmiałam się do siebie, by zaraz potem zastygnąć w przerażeniu. Uwielbiam styl autorki, sposób, w jaki opisuje mi akcje, ale też przekazuje emocje. Po prostu magia. I teraz, jak o tym piszę, zaczynam się zastanawiać, czy przypadkiem Aneta Jadowska nie jest wiedźmą. W sumie wiele by to tłumaczyło. Na przykład to, że po raz kolejny zachwyciłam się jej książka i mam ogromną nadzieję, że jeszcze niejedna powieść w tym uniwersum powstanie. Równie mile widziane wszystkie zbiory opowiadań. Jednym zdaniem, chcę więcej!